top of page
Ό,τι από πάγο ήτανε
και πάλι πάγος θα ’ναι
όσα απ’ τη νύχτα ήρθανε
ξανά στη νύχτα πάνε
Κι ένα ψάρι
έχει πάρει
το σχήμα της καρδιάς μου
νερό δεν βρίσκει
να κολυμπήσει
κι έχει μέσα μου σαπίσει
χωρίς να υπάρχει πουθενά μια λύση
Ωκεανούς φτιάχνει ο νους
και ουρανούς
όμως η μόνη αλήθεια
είν’ η συνήθεια
η συνήθεια
και πουθενά βοήθεια
Ένα ψάρι
έχει πάρει
τη σιωπή μου όλη
μιλιά δεν έχει
να μιλήσει
μα και να πει
ποιον θα ακουμπήσει
bottom of page